عسل و خون

حضرت محمد فرمودند : « عسل هزار و یک خاصیت دارد و هزار و یک درد را شفا می دهد . »

عسل دارای کنش و تنش بسیار زنده و مثبتی روی میزان هموگلوبین خون دارد .

این سفارش و تاکید در پرورشگاه ها و خانه های تندرستی در کشور سوئیس که کودکان را به مدت 4 تا 8 هفته با عسل درمان کرده اند به کار رفته است .

میزان عسلی که در روز به کودکان  5 تا 12 ساله داده شده است از یک قاشق قهوه خوری تا یک قاشق سوپ خوری متفاوت بوده

که در شیر داغ حل و به کودکان داده شد دو پژوهشگر مشاهده کردند که در هفته اول میزان هموگلوبین خون بالا رفته است

و به 75 تا 80 درصد رسیده است .

بازتاب عسل روی هموگلوبین از سوی چهار پژوهشگر اسپانیایی و یک پژوهشگر استرالیایی نیز تاکید گردیده است .

عسل و خون

در یک آزمایش دیگر پژوهشگران فوق کودکان را به سه دسته تقسیم کرده اند :

دسته اول با یک رژیم معمولی ( عادی )، دسته دوم رژیم معمولی به اضافه عسل ،

دسته سوم رژیم معمولی با افزودن داروهای تحریک کننده اشتها یا چیزهایی که احتمالا روی هموگلوبین اثر دارد ، نغذیه شدند .

در نتیجه گروه دوم بهترین حالت عمومی را به صورت افزایش وزن و میزان بسیار بالای هموگلوبین نشان دادند .

دو پژوهشگر دیگر با افزودن عسل به جای قند در شیشه شیر کودکان پیش رس نتایج بسیار خوبی به دست آورده اند .

افزایش هموگلوبین در خون در یک پرورشگاه ایتام در اتریش نیز روی 30 پسربچه آزمایش شده

و در طی 6 هفته هر روز 2 قاشق سوپ خوری عسل به آن ها داده شد .

این 30 پسربچه با داشتن قد ، سن ، وزن و حالات کلی طبیعی همسان بوده اند .

در پایان آزمایش افزایش هموگلوبین و وزن نسبت به سایر کودکان مشخص شده است .

عسل و دیابت

عسل و دیابت

رسول اکرم فرموده است : « هرگز از نوشیدن عسل امتناع نورزید .»

دکتر فرانک قهرمان پور پژوهشگر ایرانی در مورد عسل و دیابت چنین می نویسد :

بسیاری از بیماران دیابتی در مورد ضرر و یا نفع عسل در مورد بیماری دیابت سوال می کنند

در جواب این گونه بیماران باید گفت که در مورد دیابت شیرین مصرف عسل همان قدر مضر است

که مصرف قند معمولی ضرر دارد ولی با در نظر گرفتن مطلبی که در مورد فروکتوز ذکر شد می توان عسل را جایگزین مقدار قندی نمود

که برای بیمار مجاز می باشد و باید توجه داشت که مصرف عسل به عنوان قند اضافی بر آنچه که در رژیم آنها پیش بینی شده مجاز نیست .

عسل و دیابت

« داویدوف پزشک روسی در این باره می نویسد :

عسل طبیعی برای بیماران دیابت ضروری است ، علاوه بر اینکه ماده شیرین و خوشمزه است

اگر به رژیم غذایی آنها اضافه شود بهتر می تواند نیازهای قندی آنها را برآورده کند تا اینکه به مواد قندی زیان آور روی می آورند . »

دکتر نائوم یوریش پزشک روسی بیماران خود را به خوردن عسل ( به ویژه عسل غنی شده با ویتامین )

که در انستیتو تحقیقاتی ویتامین در مسکو تولید می شود توصیه می نماید .

عسل ارزش سودمند خود را در درمان بیماری دیابت ثابت کرده است .

نکته مهم : کربوهیدرات ها با ماده ی قندی بالا ( قند، شکر سفید و شکر تصفیه شده ) ترشح انسولین را بیش از همه تحریک می کنند ،

ولی کربوهیدرات ها با مواد قندی پایین ( قند میوه ها و عسل ) ترشح کمتر انسولین را موجب می شوند .

اخطار : آیا می دانید جهان پزشکی هنوز علت دیابت را نشناخته و درمان قطعی برای آن ندارد .

پس به هوش باشید چون خطر در کمین شماست .

اگر می خواهید بر دیابت چیره شوید باید اطلاع کافی از آن داشته باشید

و مراقب سلامتی خود باشید .

عسل و کلیه

عسل و کلیه

حضرت محمد فرمودند : « هر کس می خواهد شفا پیدا کند باید صبح ناشتا عسل را با آب باران مخلوط کرده و بنوشد . »

نیوهول محقق روسی در سال 1813 به این نتیجه رسید که در بیماران کلیوی عسل بهترین ضدعفونی کننده

مجاری ادرار به شمار می آید

و آن پادزهر خوبی برای سموم مختلف می باشد .

اگر مخلوط با آب باران یا آب مقطر تغذیه شود باعث زیاد شدن ادرار ، رفع تشنگی و خرد شدن سنگ های کلیه و مثانه می گردد .

در کتاب های مختلف پزشکی راجع به اثر عسل در بیماری های کلیوی اشاره شده است و آن را به ویژه در کاهش شدت درد توصیه می کنند و

علت آن این است که در عسل حاوی مقدار ناچیزی پروتئین است و تقریبا فاقد نمک می باشد . این دو ماده نقش مخالفی در عوارض کلیوی دارند .

عسل را با خیسانده گیاهان دارویی می خورند .

پزشکان عسل را با جوشانده نسترن ، با عصاره ترب سیاه و در مورد رفع سنگ کلیه

مصرف عسل را با روغن زیتون و آبلیمو سه بار در روز توصیه می کنند .

عسل و کلیه

قند های موجود در عسل بیشتر از نمک تغذیه شده ، ورم های فیستولی لوله های ادراری را از بین می برد .

پژوهشگران معتقدند که عسل مستقیما ادرار را زیاد می کند و با تغذیه 100 گرم و سپس

50 گرم عسل در روز رنگ ادرار روشن می شود و

باسیل ها از بین می روند و عسل تیره را بیشتر سفارش می کنند .

اگر چه عسل را به عنوان وسیله پیشگیری در بیماری های کلیوی توصیه می کنند

با وجود این لازم است که از لحاظ مقدار با نظر و تجویز پزشک مصرف شود .

 

 

عسل و کبد

عسل و کبد

عسل برای درمان بیماری های کبد نیز مفید بوده و اثر آن به علت ترکیبات شیمیایی و بیولوژی آن است .

ثابت شده است که عسل علاوه بر اینکه خوراک سلول های انساج است بر ذخایر گلیکوژن می افزاید

و عمل سوخت و ساز نسوج را تشدید می کند .

با در نظر گرفتن این حقیقت که کبد سموم باکتری ها را خنثی می کند

و گلیکوژن عامل اصلی مبارزه با سموم باکتری هاست می توان به اهمیت عسل در افزودن قدرت کبد در مبارزه با میکروب ها پی برد .

به همین سبب است در درمان های بالینی از عسل که حاوی مقدار قابل توجهی گلوکز است

به روش تزریق وریدی در بدن انسان استفاده می کنند .

شرمن بیماران گوناگونی را که دچار نارسایی کبدی بوده اند با تزریق عسل درمان کرده و یک بیمار یرقانی را بهبود کامل بخشیده است

و یک مورد خونریزی کبدی و افزایش وزن در بیماران مربوطه دیده است .

عسل و کبد

در سال 1965 دکتر دان والتر استامبولیو پزشک بیماری های عفونی بیمارستان بخارست و

همکاران بر اساس مشاهدات بالینی خود گزارشی در مورد اثر ،

عسل ، گرده گل و ژله رویال در رژیم غذایی بیمارانی که از بیماری های گوناگون کبدی رنج می برند ارائه دادند .

به عقیده آنها عسل به ویژه آمیخته با گرده گل و ژله رویال ،

وسیله درمانی سودمندی در درمان بیماری های گوناگون کبدی است .

آنها به بیمارانی که پس از بهبود یافتن از بیمارستان مرخص می شوند توصیه می کنند که هر روز صبحانه حدود 50 گرم عسل ،

یک قاشق قهوه خوری ژله رویال و بعد از ظهر یک قاشق چای خوری عسل با مقدار برابر گرده میل نمایند .

عسل در درمان ضعف اعصاب

عسل در درمان ضعف اعصاب

حضرت محمد فرمودند : « که خوردن عسل ، استعمال بوی خوش ، سوارکاری و نگاه کردن به سبزه نشاط آور است . »

می دانیم که مردم مدت ها به طور معمول عسل را از نظر بهبود بخشی از دستگاه عصبی مصرف می کردند .

حتی مشاهدات بالینی هم ثابت کرده است که عسل برای اعصاب مفید می باشد .

پروفسور بوگولپوف و کیسلوا بیمار مبتلا به داءالرقص  ( انقباض های تشنج آور ماهیچه ها ) را با مصرف عسل تحت معالجه قرار دادند

و بعد از سه هفته درمان ( بدون استفاده از تجویز داروهای دیگر ) نتایج به دست آمده بسیار خوب بود .

عسل در درمان ضعف اعصاب

خواب بیماران طبیعی شد ، دیگر سردردی وجود نداشت ، حالت ناتوانی و عصبی در بیماران کاهش یافت و بیماران نیرو گرفتند .

در مورد برخی بیماری های دستگاه عصبی مرکزی ، می توان عسل غنی شده

از ویتامین را توصیه کرد که حاوی اسید گلوتامیک هستند .

اگر چه مزه اش ناخوشایند و قی آور است در صورتی که با عسل مخلوط شود اثر نامطلوب آن از بین خواهد رفت

و اثر درمانی آن عسل نیز که با اسید مذکور مخلوط شده موثرتر و سودمندتر خواهد بود .

عسل و حافظه

رسول اکرم فرمودند : « عسل مایعی است که به قوه حافظه کمک می کند ،

هرکس که می خواهد حافظه اش زیاد شود باید عسل بخورد .»

دانشمندان آمریکایی به تازگی دست به آزمایش های جالبی زده اند ،

آنها در یک نوبت به افراد مسن از نوشابه هایی که با گلوکز شیرین شده بود و

در نوبت دیگر از نوشابه هایی که با ساخارین شیرین شده بودند ، استفاده کردند .

این محققان برای آزمایش های حافظه این افراد یکسری تست های روانی درباره حافظه ،

به آنها محلول کردند و به وسیله این تست ها پارامترهای حافظه آنها را اندازه گیری کردند .

نتیجه این آزمایش ها معلوم کرد هنگامی که افراد به جای نوشابه های ساخارینی از نوشابه های حاوی گلوکز استفاده می کنند ،

در انجام تست های حافظه موفق تر هستند ؛ به خصوص در زمینه به خاطر سپردن لغات ؛ موفقیت آن ها چشمگیرتراست .

عسل و درمان بیماری های روده

عسل و درمان بیماری های روده

پیامبر اکرم فرمودند : « کسی که در هر ماه یکبار عسل بخورد ،

به قصد شفایی که خداوند در قرآن درباره عسل فرموده است

از خطر 77 مرض مصون می ماند .»

از دید پژوهشگران آمریکایی نوسبومر و زایس با خوردن عسل دردهای روده به خوبی از میان می رود .

فروکتوز عسل به ویژه عسل هایی که از گل های خوشبو به دست آمده یک بازتاب پاک کننده گندزدایی در روده ها دارد .

همچنین دو پژوهشگر دیگر هم ثابت کرده اند که اسانس های فراری در عسل زائیده می شوند

که نارسایی های ناگوار روده را برطرف می سازد .

پژوهشگر دیگری نیز می گوید :

اسیدهای سازنده عسل به ویژه اسید فرمیک روی شکوفایی روده ها بازتاب زنده ای دارد و با تخمیر و ترشی روده مبارزه می کند

و افزون بر این اسانس ها و قند های طبیعی عسل که فشردگی زیادی دارند

به طور کلی درمان بخش و گندزدا می باشد و عفونت های روده را برطرف می کند .

عسل و درمان بیماری های روده

عسل به علت داشتن خواص میکروبی مقوی معده و روده ها بوده و موجب تسهیل عمل دفع و لینت مزاج می باشد .

عسل برای بیماران مبتلا به اولسر ( زخم ) روده بزرگ نیز مفید بوده و بهترین اوقات برای صرف عسل

در این گونه بیماران دو ساعت قبل از ناهار یا ناشتا و 3 ساعت بعد از شام و مقدار مصرف آن یک قاشق غذاخوری است

و اگر مخلوط با آب گرم شود نتیجه بهتری عاید مریض خواهد شد .

عسل و دستگاه گوارش

رسول اکرم می فرماید : « اگر چیزی شفا هست در خوردن عسل است .»

عسل بی چون و چرا در به کار انداختن دستگاه گوارش بسیار نافع است و

تاثیر سودمندی روی هضم غذا دارد و ملین مفیدی است

اگر مدام خورده شود باعث فعالیت طبیعی جهاز هاضمه می گردد به همین علت است

که آن را از قدیم دوست معده نام نهاده اند .

عسل و دستگاه گوارش

مشاهدات بالینی نشان داده اند در صورتی که عسل با سایر غذاها خورده شود باعث کاهش اسیدهای اضافی معده می گردد

و همچنین مشخص شده است که اگر موقع عکس برداری از معده از سولفات باریم و عسل استفاده شود

یکی 2 ساعت بیشتر از سولفات باریمی که به تنهایی مصرف شود در معده می ماند

و تصویر عضو نیز روی فیلم واضح تر نمایان می گردد .

عسل به عنوان دارو برای درمان امراض معده مانند : زخم معده ، ورم معده و روده موثر است .

به علت داشتن آهن و منگنز به هضم غذا کمک کرده و ترشح شیره معده را به حالت طبیعی برمی گرداند و دردهای معده را از بین می برد .

از طرفی دارای کنش دو جانبه می باشد ، اول واکنش موضعی : که مانند بهم آمدن زخم های خارجی موجب بهم آوردن زخم معده می گردد ،

دوم کنش تقویت کننده دارد که به طور یک جا روی بدن به ویژه روی دستگاه عصبی است .

کنش اخیر آن قدر اهمیت دارد که امروز قبول کرده اند پیدایش زخم های معده و اثنی عشر مربوط به عدم تعادل گیرندگی عصبی این اندام هاست .

بدین ترتیب پزشکی آزمایشی و بالینی امروز گواهی می دهند که عسل بهترین دارو برای درمان زخم های معده و اثنی عشر است .

کاربرد عسل در درمان بیماری ها

عسل و بیماری قلبی

رسول اکرم فرموده اند : « بهترین نوشیدنی ها عسل است که به قلب نشاط می بخشد

و سینه را گرم می سازد و به قوه حافظه کمک می کند » .

ثابت شده است که عسل به علت داشتن گلوکز زیاد که سهل التجزیه و انرژی زاست

تاثیر بسیار مهمی روی عضلات قلب در انواع مختلف بیماری های قلبی دارد .

از طرفی باعث تحریک و تقویت قلب و همچنین باعث گشاد شدن رگ ها شده و

جریان خون را در درون شریان های انشعابی افزایش می دهد

از طرف دیگر سبب بهبود وضع فشار مایعات بدن شده و فشار خون را تنظیم و از سکته قلبی جلوگیری می نماید .

کاربرد عسل در درمان بیماری ها

بنا به گفته پروفسور گلومب اگر بیماران قلبی روزانه 50 الی 140 گرم عسل به مدت 2 ماه مصرف نمایند

در آنها بهبودی حاصل خواهد شد و ترکیبات خونشان به حالت عادی بازگشته و

مقدار هموگلوبین خون افزایش می یابد و ضربان قلب نیز متعادل می گردد .

دکتر ج-ن توماس در مقاله ای می گوید « در موارد ضعف قلب مشاهده شده است که عسل می تواند تاثیر زیادی در بازگرداندن فعالت قلب و زنده نگهداشتن بیماران داشته باشد » .

قلب نوعی عضله است و مانند تمام عضلات دیگر به وسیله عسل برانگیخته شده و انرژی مورد نیاز عضله خسته شده اش را تامین می کند .

شیمرت از عسل برای تقویت قلب پس از انجام یک عمل جراحی سخت نام برده است

و آن را روی 26 بیمار مبتلا به آنژین دوپواترین تزریق کرده و دگرگونی و بهبودی حالت کلی آنها بسیار خشنودکننده بوده است .

خوردن عسل تپش قلب را تنظیم می کند .

پایگاه اینترنتی بهداشت کشورمان به نقل از پژوهشگران نوشته است خوردن عسل یکی از بهترین راه های درمان تپش قلب است

و بهترین روش درمانی آن خوردن یک لیوان آب ولرم و یک قاشق عسل و نصف لیمو ترش قبل از خوابیدن است .

خواص درمانی عسل

تاریخچه

بقراط حکیم می فرماید :« باید کاری کنی که غذای تو ، تنها دارویس تو باشد و داروی تو غذای مخصوص تو گردد . »

عسل قبل از اینکه یک غذای مفید باشد یک اکسیر پر ارزشی است که سال های سال به عنوان دارو و درمان مورد استفاده قرار گرفته است

و حاوی حدود 80 ماده مفید باری انسان است .

خواص درمانی عسل

در دنیا هیچ غذایی به اندازه عسل سرشار از مواد غذایی نبوده و به اندازه آن نیروی کهربایی و تشعشعات رادیواکتیو ندارد .

تمام مایحتاج بدن را به طور طبیعی داشته و قندش برای هر سنی مناسب می باشد و سرشار از قیمتی ترین مواد حیاتی است

که بنا به گفته دانشمندان روسی تاثیر بسزایی در رشد و حیات انسانی داشته

و معتقدند که عسل برای رشد تمام اعضای بدن مفید است .

اکثر عناصر جزئی و مواد معدنی و ویتامین ها را داراست .

عناصر جزئی و مواد معدنی و ویتامین هایی که در گل پرورش یافته و در دامان خورشید تربیت شده اند .

مواد زنده ای که عسل همراه خود به بدن انسان می برد سبب شده است

که این ماده غذایی رجحان زیادی به سایر مواد قندی پیدا نمایید .

دست نوشته های پیشین روس بسان فرهنگ واقعی پزشکی ملی دوره هاست .

در این فرهنگ ، مطالب گوناگونی درباره قدرت درمانی استثنایی عسل وجود دارد .

ده ها دارو در این فرهنگ ذکر شده است که عسل بخش مهم آنها را تشکیل می دهد .

ارسطو فیلسوف بزرگ یونانی عقیده دارد عسل دارای خواص ویژه ای است که اثر استثنایی روی تن آدمی دارد

و همچنین دموکریت فیلسوف مشهور یونانی که بیش از صد سال عمر کرد با غذا عسل می خورد.

وقتی از او سوال شد چگونه می توان سلامتی را حفظ کرد در پاسخ گفت : عسل بخورید و بدن خود را با روغن ماساژ دهید .

مصرف عسل به عنوان دارو

مصرف عسل به عنوان دارو

عسلی که به عنوان دارو مورد استفاده قرار می گیرد باید طبیعی و از نوع خالص بوده و به وسیله زنبور عسل از شهد گل ها تهیه شده باشد

و تقلبی و ساختگی نباشد که در این صورت از خواص عسل طبیعی برخوردار نخواهد بود .

افرادی که عسل را به عنوان دارو مصرف می کنند و یا همراه با گیاهان دارویی ، غذا و غیره مورد استفاده قرار می دهند

باید توجه داشته باشند که مقدار مصرف و ساعات جذب نقش مهمی را در درمان بیماری دارد .

از طرفی عسل کربوهیدراتی است که خیلی زود حل و جذب می گردد و

مصرف زیاد آن موجب بالا رفتن قند خون شده و روی کارهای طبیعی غده های لوزالمعده تاثیر می گذارد .

مصرف عسل به عنوان دارو

لذا قبل از خوردن عسل به عنوان دارو ، بیمار اول باید بداند تا چه اندازه تحمل جذب کربوهیدرات را دارد ،

این مقدار برای افراد متفاوت بوده و بیمار باید میزان عسل مصرفی را با میزان جذب کربوهیدرات منطبق سازد .

از نظر دارویی بهتر است عسل به صورت محلول درآید .

آزمایشات نشان داده است که مقدار مصرف روزانه عسل به عنوان دارو در اشخاص به شرح زیر است :

الف : بزرگسالان : 100 الی 200 گرم در 24 ساعت . صبح 30 تا 60 گرم ،بعداز ظهر 40 تا 80 گرم ، شب 30 تا 60 گرم .

ب : خردسالان : 30 گرم یعنی سه قاشق چای خوری در روز .(صبح ، ظهر ، شب )

توضیح : وزن تقریبی یک قاشق چای خوری عسل 10 گرم مرباخوری 20 گرم و غذاخوری 40 گرم است .

بیشترین میزان مصرف عسل در روز 60 تا 100 گرم است .

در فعالیت های سخت فیزیکی میزان مصرف به 1/5 گرم و حداکثر 2 گرم به ازای هر کیلو وزن بدن مجاز است .

میزان مصرف روزانه برای بچه ها 1/5 گرم به ازای هر کیلو وزن بدن است .

میزان مصرف روزانه باید 2 تا 3 بار در طول روز تقسیم شود .