مناطق کوهستانی با آب و هوای معتدل و پوشش گیاهی فراوان شهد خوبی داشته
و برای پرورش زنبور عسل مناسب است
ولی مناطق دشت پوشش گیاهی کافی نداشته
و دارای بادهای گرم و خشک تابستانی است که برای پرورش زنبور عسل چندان مناسب نیست.
اغلب گیاهان زینتی فاقد شهد کافی بوده و اکثر گیاهان زراعی نیز برای زنبورهای عسل مناسب نیستند .
دربعضی مزارع مانند یونجه و اسپرس که برداشت کمی بعد از گل دهی انجام می شود زنبوران به طور ناگهانی دچار کم غذایی می گردند .
کشت وسیع و در یک تاریخ موجب می شود تا زنبورها در مدت کوتاهی با شهد فراوانی روبرو شوند
و نتوانند حداکثر بهره برداری را نموده و گرده افشانی مطلوبی انجام دهند و بلافاصله پس از پایان گل دهی دچار کم غذایی می شوند .
کشت های متناوب با فواصل مشخص و دقت در برداشت نباتاتی مانند یونجه و اسپرس می تواند مدت بهره برداری زنبورعسل را از آنها طولانی تر نماید .
شهد گل و زنبور عسل
شناخت پوشش گیاهی و فصول تولید شهد و گرده گیاهان اهمیت زیادی داشته و به زنبورداران کمک می کند
تا با جابجایی به موقع کندوها حداکثر استفاده از منابع گیاهی بنمایند
به طور مثال زنبورداران دماوند به دلیل عدم وجود شهد و گرده تا اواسط فروردین ، در اواخر زمستان به کرج کوچ می کنند،
تا در اوایل اسفند اولین گرده مورد نیاز زنبوران از درختان زبان گنجشک ،
نارون و بیدمشک تامین شده و سپس درختان میوه و درختان اقاقیا ،گرده و شهد قابل توجهی تولید می کنند .
در اوایل خرداد با گرم شدن هوا گل ها تمام شده و زنبورهای اطراف کرج ضعیف می شوند،
در این هنگام زنبورداران برای استفاده از درختان گل دار و گیاهان وحشی به نواحی جاجرود و دماوند کوچ می کنند
و اوایل تیر که گیاهان وحشی کوهستان های دامنه جنوبی البرز گل دارد
به این نواحی رفته و عسل اصلی خود را از شهد گل های فراوان و معطر تهیه می کنند
به طوری که در سال هایی با شرایط جوی مناسب از هر کندو تا 100 کیلو عسل به دست می آورند.
- ۹۶/۰۵/۱۶