دستگاه نیش و خصوصیات فیزیکی زهر
دستگاه نیش زنبور عسل شامل غده ، مجرا ، کیسه و نیش است که این اجزاء باعث تولید ، محافظت ، ذخیره و مکانیزم تزریق
زهر می شوند .
زنبورهای تازه متولد شده میزان کمی زهر دارند .
با تغذیه مواد پروتئینی غنی و میزان زیاد گرده گل کیسه زهر به تدریج پر می شود .
بیشترین میزان زهر در زنبور های 18 تا 20 روزه مشاهده می شود .
کیسه زهر زنبور 3/0 میلی گرم زهر را در خود جا می دهد .
زهر زنبور مایعی است بی رنگ ، با مزه تند ، و بوی آن شبیه موز رسیده است .
دستگاه نیش و خصوصیات فیزیکی زهر
جمع آوری زهر زنبور :
در سال 1930 جمع آوری زهر یک کار مشکل و خسته کننده بود .
در همان سال کمپانی مک هنریش شروع به جمع آوری زهر برای استفاده در تولیداتش نمود .
برای این منظور در طول روز خانم ها با پوشیدن لباس های محافظ در زنبورستان و در کنار کندوها می ایستادند و با یک پنس
بلند زنبورها را می گرفتند
و آنها را وادار به نیش زدن به کاغذهای جاذب خارج و در ترکیبات استاندارد بکار می بردند .
برای تولید زهر به میزان زیاد و کیفیت بالا نیاز به تکنیک ، جمع آوری میزان زیاد و با کیفیت زهر زنبور را امکان پذیر می ساخت .
روش های زیادی برای جمع آوری زهر زنبور ابداع و توسعه پیدا کرد که هنوز هم بکار می روند یکی از ساده ترین این روشها
گرفتن یک زنبورها با دو انگشت شصت و اشاره و یا یک پنس و وادار کردن آن به نیش زدن روی یک صفحه شیشه ای است .
زهر خشک شده زنبور را می توان از روی شیشه تراشید و در آب دو بار استریل شده یا محلول ایزوتونیک سالین حل نموده با
این وجود شیوه زمان بر و خسته کننده است .
- ۹۶/۰۸/۰۶