اولین روش جمع آوری زنبور در مقیاس زیاد مارکوویک ومولنار از چک اسلواکی در سال 1954 اجرا شد .
آنها از شوک الکتریکی برای نیش زدن زنبورها استفاده می کردند .
قاب جمع آوری شامل یک رشته سیم و یک غشاء لاستیکی در زیر آن بود .
زنبورها توسط شوک الکتریکی تحریک می شدند و بداخل غشاء نیش می زدند .
تیغه نیش ها در موقع تلاش زنبورها برای خروج نیش شان در غشاء باقی می ماند زنبورها بعد از دست دادن نیش هایشان از بین می رفتند .
این فرایند نیاز به برداشتن نیش ها از صفحه لاستیکی نیز داشت .
به علت از بین رفتن زنبورها این روش جمع آوری اقتصادی نبود .
در حال حاضر تکنولوژی جمع آوری زهر زنبور همچنان بر اساس روش ایجاد شوک الکتریکی است که بطوری گسترده در کشورهای اروپایی و شمال امریکا بکار می رود .
با این تفاوت که در این روش زنبورها بر روی یک صفحه ی شیشه ای بجای غشای لاستیکی نیش می زنند علاوه بر اینکه نیش شان را نیز از دست نمی دهند .
جمع آوری زهر زنبور بخش دوم
قاب های جمع آوری کننده زهر زنبور در جلوی کندو و در مجاورت دریچه ورودی روی زمین قرار می گیرند .
پالس های الکتریکی از یک تبدیل کننده و مقسم به سیم ها منتقل می شوند .
زنبورهایی که قصد ورود به کندو را دارند با سیم ها تماس پیدا کرده و شوک الکتریکی دریافت می کنند و سپس بر روی صفحه شیشه ای نیش می زنند .
مواد معطر تبخیر شده از زهر باعث اعلام خطر و تحریک دیگر زنبورها به نیش زدن می شود .
بر اساس تعداد کلنی موجود در زنبورستان جمع آوری زهر از 10 تا 40 کلنی در آن واحد امکان پذیر است .
مدت جمع آوری زهر از 10 تا 30 دقیقه طول می کشد .
- ۹۶/۰۸/۰۷