در اکثر کارخانه های بسته بندی عسل ، به منظور دستیابی به استانداردهای معین عسل ، لازم است بعضی از انواع آنها را مخلوط نمایند .
مثلا برای تامین رطوبت ، مزه ، رنگ و بوی مناسب چند نوع عسل را که هر یک به تنهایی دارای بعضی خصوصیات می باشد
با یکدیگر مخلوط کرده و در نتیجه عسل مخلوط شده حاصله به استانداردهای مورد نظر نزدیک می شود .
مهم ترین نکته ای که در مخلوط کردن عسل مورد توجه است به هم زدن کافی آن است .
در غیر این صورت ممکن است اشکالاتی در عسل مخلوط شده به وجود آید ،
مثلا عسل رقیق تر در سطح مخزن آمده
و یا عسل غلیظ در زیر قرار گیرد .
لذا باید به وسیله همزن الکتریکی یا مکانیکی و با استفاده از حرارت مخلوط را کاملا به هم زد .
امروزه دستگاه های مجهزی برای اندازه گیری خصوصیات استاندارد عسل تهیه و مورد استفاده قرار می گیرند
که توسط این وسایل می توان عسل های مختلف را به درجه اختلاف مناسب رسانید و
سپس بسته بندی و به بازار عرضه نمود .
مخلوط کردن انواع عسل
استاندارد عسل
سازمان های ملی و بین المللی از جمله کمیسیون بین المللی عسل و کمیسیون مواد غذایی کدکس معیارهایی را برای تعریف عسل های طبیعی تعیین کرده اند .
این معیار ها بسته به شرایط مختلف منطقه ای که در آن این محصول تولید می شود ،
سلیقه خریداران عسل و سایر شرایط متفاوت است .
در ایران نیز این وظیفه بر عهده موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی می باشد .
بر اساس مقررات استانداردعسل ایران ، میزان رطوبت عسل باید 20 درصد ، خاکستر حداکثر 0/6 درصد ، درصد اسیدیته 40
میلی اکی والان بر کیلوگرم در مناطق معتدله و 80 میلی اکی والان بر کیلوگرم در مناطق گرمسیر ، پ.هاش حداقل 3/5 ،
اچ.ام.اف حداکثر 80 میلی گرم بر کیلو گرم ، قندهای احیاکننده حداقل 65 درصد و میزان ساکارز حداکثر 5 درصد باید باشد .
- ۹۶/۱۰/۲۱