عسل و دستگاه گوارش

رسول اکرم می فرماید : « اگر چیزی شفا هست در خوردن عسل است .»

عسل بی چون و چرا در به کار انداختن دستگاه گوارش بسیار نافع است و

تاثیر سودمندی روی هضم غذا دارد و ملین مفیدی است

اگر مدام خورده شود باعث فعالیت طبیعی جهاز هاضمه می گردد به همین علت است

که آن را از قدیم دوست معده نام نهاده اند .

عسل و دستگاه گوارش

مشاهدات بالینی نشان داده اند در صورتی که عسل با سایر غذاها خورده شود باعث کاهش اسیدهای اضافی معده می گردد

و همچنین مشخص شده است که اگر موقع عکس برداری از معده از سولفات باریم و عسل استفاده شود

یکی 2 ساعت بیشتر از سولفات باریمی که به تنهایی مصرف شود در معده می ماند

و تصویر عضو نیز روی فیلم واضح تر نمایان می گردد .

عسل به عنوان دارو برای درمان امراض معده مانند : زخم معده ، ورم معده و روده موثر است .

به علت داشتن آهن و منگنز به هضم غذا کمک کرده و ترشح شیره معده را به حالت طبیعی برمی گرداند و دردهای معده را از بین می برد .

از طرفی دارای کنش دو جانبه می باشد ، اول واکنش موضعی : که مانند بهم آمدن زخم های خارجی موجب بهم آوردن زخم معده می گردد ،

دوم کنش تقویت کننده دارد که به طور یک جا روی بدن به ویژه روی دستگاه عصبی است .

کنش اخیر آن قدر اهمیت دارد که امروز قبول کرده اند پیدایش زخم های معده و اثنی عشر مربوط به عدم تعادل گیرندگی عصبی این اندام هاست .

بدین ترتیب پزشکی آزمایشی و بالینی امروز گواهی می دهند که عسل بهترین دارو برای درمان زخم های معده و اثنی عشر است .