حضرت محمد فرمودند : « هر کس می خواهد شفا پیدا کند باید صبح ناشتا عسل را با آب باران مخلوط کرده و بنوشد . »
نیوهول محقق روسی در سال 1813 به این نتیجه رسید که در بیماران کلیوی عسل بهترین ضدعفونی کننده
مجاری ادرار به شمار می آید
و آن پادزهر خوبی برای سموم مختلف می باشد .
اگر مخلوط با آب باران یا آب مقطر تغذیه شود باعث زیاد شدن ادرار ، رفع تشنگی و خرد شدن سنگ های کلیه و مثانه می گردد .
در کتاب های مختلف پزشکی راجع به اثر عسل در بیماری های کلیوی اشاره شده است و آن را به ویژه در کاهش شدت درد توصیه می کنند و
علت آن این است که در عسل حاوی مقدار ناچیزی پروتئین است و تقریبا فاقد نمک می باشد . این دو ماده نقش مخالفی در عوارض کلیوی دارند .
عسل را با خیسانده گیاهان دارویی می خورند .
پزشکان عسل را با جوشانده نسترن ، با عصاره ترب سیاه و در مورد رفع سنگ کلیه
مصرف عسل را با روغن زیتون و آبلیمو سه بار در روز توصیه می کنند .
عسل و کلیه
قند های موجود در عسل بیشتر از نمک تغذیه شده ، ورم های فیستولی لوله های ادراری را از بین می برد .
پژوهشگران معتقدند که عسل مستقیما ادرار را زیاد می کند و با تغذیه 100 گرم و سپس
50 گرم عسل در روز رنگ ادرار روشن می شود و
باسیل ها از بین می روند و عسل تیره را بیشتر سفارش می کنند .
اگر چه عسل را به عنوان وسیله پیشگیری در بیماری های کلیوی توصیه می کنند
با وجود این لازم است که از لحاظ مقدار با نظر و تجویز پزشک مصرف شود .
- ۹۶/۱۲/۲۸