بره موم بخش اول

« بره موم یکی از پر ارزش ترین فرآورده های کندو می باشد که تا کنون علم پزشکی به ارزش واقعی آن پی نبرده است » .

واژه بره موم از دو لغت یونانی گرفته شده است .

این واژه قدیمی قرن ها پیش رواج یافت وقتی که یک دانشجوی علوم طبیعی یونانی این حقیقت را به اثبات رساند

که زنبور های عسل از بره موم برای باریک کردن (تنگ کردن) مدخل « شهرشان » یا کندویشان استفاده می کنند

تا مانع ورود مهاجمان ناخوانده شوند . در بسیاری از منابع این واژه به ارسطو نسبت داده شده است .

بره موم که به آن چسب زنبور هم می گویند ، ماده خمیری چسبناک است

که از انواع درختان تبریزی ، بید، درختان کاج و سایر درختان سوزنی برگان ترشح می شود

و زنبور ها آنها را جمع آوری و توسط سبدهای گردی که روی پاهای آنها قرار گرفته است به کندو حمل می کنند .

بره موم بخش اول

کاربرد بره موم در داخل کندو

کاربرد بره موم توسط زنبور عسل بسیار متفاوت است .

مهم ترین مصارف آن در داخل کندو عبارت است از :پر کردن شکاف ها ،تنگ کردن سوراخ پرواز و سوراخ تهویه ،ترمیم شکستگی ها ،

ضد عفونی کردن سطح داخلی سلول های نوزادان قبل از تخم گذاری ملکه، جلا دادن سطح داخلی کندو ،

محکم کردن محل اتصال قاب ها و مومیایی کردن اجساد حیوانات خارجی که به داخل کندو راه یافته و کشته می شوند

و زنبور ها قادر به خارج کردن آنها نیستند مانند جسد موش ، مارمولک،حلزون و ...

اجزای تشکیل دهنده بره موم

از نظر شیمیایی بره موم مخلوطی بسیار پیچیده است .

عناصر شیمیایی آن متناسب با منبع آن متفاوت است .

رنگ آن از قهوه ای طلایی تا سبز متمایل به قهوه ای و قهوه ای متمایل به قرمز و قهوه ای متمایل به سیاه متغیر است .

بره موم دارای ترکیبات زیر است :الف:صمغ معطر گیاهی55% ب :موم زنبور عسل 30 %

ج : روغن های آروماتیک  و اتری(فرار) 10 % د:گرده گل 5 %

فلاونول های بسیاری در تشکیل بره موم دخالت دارند .

اجزای دیگر آن عبارتند از:اسیدسینامیک،سینامیل الکل،وانیلین،اسیدکافئیک،تتوکریسین،

ایزالپینین،پینوسمبرین،کریزین ،گالانژین و اسیدفرولیک.

ادامه دارد...