عسلی که به عنوان دارو مورد استفاده قرار می گیرد باید طبیعی و از نوع خالص بوده و به وسیله زنبور عسل از شهد گل ها تهیه شده باشد
و تقلبی و ساختگی نباشد که در این صورت از خواص عسل طبیعی برخوردار نخواهد بود .
افرادی که عسل را به عنوان دارو مصرف می کنند و یا همراه با گیاهان دارویی ، غذا و غیره مورد استفاده قرار می دهند
باید توجه داشته باشند که مقدار مصرف و ساعات جذب نقش مهمی را در درمان بیماری دارد .
از طرفی عسل کربوهیدراتی است که خیلی زود حل و جذب می گردد و
مصرف زیاد آن موجب بالا رفتن قند خون شده و روی کارهای طبیعی غده های لوزالمعده تاثیر می گذارد .
مصرف عسل به عنوان دارو
لذا قبل از خوردن عسل به عنوان دارو ، بیمار اول باید بداند تا چه اندازه تحمل جذب کربوهیدرات را دارد ،
این مقدار برای افراد متفاوت بوده و بیمار باید میزان عسل مصرفی را با میزان جذب کربوهیدرات منطبق سازد .
از نظر دارویی بهتر است عسل به صورت محلول درآید .
آزمایشات نشان داده است که مقدار مصرف روزانه عسل به عنوان دارو در اشخاص به شرح زیر است :
الف : بزرگسالان : 100 الی 200 گرم در 24 ساعت . صبح 30 تا 60 گرم ،بعداز ظهر 40 تا 80 گرم ، شب 30 تا 60 گرم .
ب : خردسالان : 30 گرم یعنی سه قاشق چای خوری در روز .(صبح ، ظهر ، شب )
توضیح : وزن تقریبی یک قاشق چای خوری عسل 10 گرم مرباخوری 20 گرم و غذاخوری 40 گرم است .
بیشترین میزان مصرف عسل در روز 60 تا 100 گرم است .
در فعالیت های سخت فیزیکی میزان مصرف به 1/5 گرم و حداکثر 2 گرم به ازای هر کیلو وزن بدن مجاز است .
میزان مصرف روزانه برای بچه ها 1/5 گرم به ازای هر کیلو وزن بدن است .
میزان مصرف روزانه باید 2 تا 3 بار در طول روز تقسیم شود .