کاربرد موم زنبور عسل در گذشته
قدمت استفاده ی انسان از فرآورده های زنبورعسل به طور دقیق مشخص نشده است.
موم زنبور عسل
اما قدر مسلم این است که انسان های بدوی نیز از خاصیت غذایی عسل مطلع بودند
و شکار عسل از لانه های این حشره در غارها ، شکاف تخته سنگ ها ، شکاف درختان و حفرات طبیعی دیگر، یکی از فعالیت های معمول آنها در امر تهیه غذا بوده است.
به تدریج که انسان به ساختن مصنوعات موفق شد ، از موم زنبورعسل برای درزگیری و پوشش دادن ساخته های خود استفاده کرد .
موم زنبور عسل
مصریان قدیم در بیش از 6000 سال قبل زنبورعسل را پرورش می دادند
و علاوه بر استفاده از عسل این حشره به عنوان غذا ، از موم زنبور عسل به طور عمده برای مومیایی کردن اجساد مردگان خود و به عنوان قالب استفاده می کردند.
هم چنین از موم زنبور عسل در مصر ، یونان و روم قدیم برای ساختن مجسمه های مومی ، قالب ، شمع و نیز در صنایع رنگرزی ، نساجی ، کوزه گری وغیره استفاده می شد.
از قرون وسطا به بعد ، موم کاربردهای بیشتری پیدا کرد ،
به طوری که در قرن 17 میلادی از آن برای صیقلی کردن و ایجاد پوشش ضد آب روی کف های چوبی قصر ها و دیگر مصنوعات انسان استفاده می شده است،
به طوری که به تدریج از این ماده پر ارزش در ساختن مرکب چاپ نیز استفاده شد و
امروزه کمتر صنعتی وجود دارد که به موم به عنوان یکی از مصالح ضروری نیاز نداشته باشد.
موم زنبور عسل
با توسعه ی کاربردهای موم ، به تدریج کمبود این ماده ایجاد شد و
انسان به فکر تهیه موم های مصنوعی از فرآورده های گیاهی و حیوانی افتاد.
امروزه انواع مختلف موم های مصنوعی با کاربردهای بسیار متنوعی در صنایع مختلف در بازار موجود است ،
اما هنوز هیچ نوع مومی ساخته نشده که از لحاظ مرغوبیت معادل موم زنبور عسل باشد.
